U de hei si i däm Manor aune so Müschterli mit Feinschmöckiwasser verteilt. D'Lüt hei sich regurächt zu däre Dame dränglet, zum ou eis z'übercho. U so isch es cho, dass es no die ganz Schtadt uuf bis zum Bahnhof nach Gratis-Manor-Parfüm gschmöckt het.
Aber dört de ... phuuu ! pfuiii ! het das gschtunke ! Grad vorem Zebraschreife zum Bahnhof hets e zähh Tonne schwäre richtige gruuusige Mischtschtock gha u e Frou i wissem Chleid (es sig schiints e so ne Künschtlerin - het's gheisse) isch zmiz zoberscht druffe gschange u het irgendwo id Wiiti gluegt, so wie wenn si würd öppis gseh, wo mir nid gseh. Oder villicht ou wie wenn si nüüt würd gseh. Me weiss eifach nid was i serige Chöpf so ablouft. He nu. Aber isch ja vou OK so. Schtell Dir vor, du müsstisch i jede Chopf ine lose oder luege. Bhüeti. Ha säuber gnue mit mim.
Isch ämu eifach so chli Kunscht gsii. Erschtunlech, dass ussert villicht der Press (s'isch ja ou im Bund gschtange) no zwöi drü angeri churz häre gluet hei. Aune angere - so tüechts mi - isch das so öppis vu Wurscht gsi.
U ja ... apropos Wurscht. Jetzt isch im Bahnhof s'Tibits uf zwöine Schtöck presänt u offeriert wunderbar fleischloses zum habere u gniesse. E Beriicherig für dä Bahnhof u für Bärn.
U schön isch ou, dass wider es richtigs Warehuus in Bärn au däne Schopps vu China oder weiss der Gugger wohär cha d'Schtirne biete. Isch scho nume guet, wäg de Arbeitsplätz. Di blibe drum e so ender no ir Schwyz !
