Es chlises Gedicht zum berächtigte Aaligge nach e chli persönlechem Freiruum
I dänke pouselos a Dini letschte Wort
Vu geschter Abe spät
Oder isch es hütt am Morge gsi
„Mir bruuche ab und zue e Pouse“
Wüeu „vor der Pouse isch nach der Pouse“
Oder isch’s öppe grad äne ume gsi
Oder isch’s öppe grad äne ume gsi
U das sümslet jez pouselos i mine Ohre
Weisch, ha grad chli Sehnsucht – wie ne Mohre
Drum tue ni halt i däre Pouse
I mine Erinnrige und ar Vorfreud ume schnouse
Ar Vorfreud uf aues Schöne wo de sicher chunnt
nach däre Pouse ... freu mi so ... mit guetem Grund
Ar Vorfreud uf aues Schöne wo de sicher chunnt
nach däre Pouse ... freu mi so ... mit guetem Grund
Nachwort:
S‘isch doch ou schön
Eifach e chli plange
U de schöne Gedanke nache hange
Und weisch ... es isch u blibt e so
Am schönschte isch‘s geng no zwüsche de Pouse
U nid eifach irgendwo